Het is oorverdovend stil bij het Amsterdamse partijbestuur van het CDA. Is het stilte voor de storm of hoopt men dat het slechte weer overwaait? Wat de CDA-gemeenteraadsleden hebben gedaan, namelijk zichzelf (netto) 5000 euro per persoon per jaar extra vergoeding toekennen, is niet alleen in strijd met de wet maar ook met elk normen en waardenbesef van mijn en dijn dat het CDA zo graag predikt. Dit graaigedrag is onverteerbaar. En alsof het nog niet erg genoeg was bleek afgelopen woensdag tijdens het raadsdebat opeens dat de fractievoorzitter van het CDA aan die 5000 euro niet genoeg had en nog eens (netto) 12.000 euro per jaar extra pakte. Allemaal in strijd met de wet en op kosten van de belastingbetaler. Dit foute gedrag is door de gehele CDA-fractie en de CDA-wethouder willens en wetens verzwegen toen bekend werd dat wethouder Frits Huffnagel (VVD) in zijn tijd als fractievoorzitter 12.000 euro per jaar bovenop zijn raadsvergoeding kreeg. Sterker nog: De CDA-fractievoorzitter sprak van ‘een dun verhaal’ toen de fout van Frits Huffnagel bekend werd. Hoe schijnheilig kan je zijn als CDA-er? Zelf je zakken vullen met 17.000 euro per jaar extra en tegelijk een veroordeling uitspreken over een ander. Als het CDA in Amsterdam nog een kans wil maken om ooit nog geloofwaardig over te komen zal de partij snel schoonschip moeten maken. Dat is bij uitstek een taak van de partijvoorzitter. Martin de Jong is de jonge en ambitieuze voorzitter van het Amsterdamse CDA. Hij zegt open, eerlijk en transparant te willen zijn met een visie voor de toekomst. Aan hem de taak ervoor te zorgen zo snel mogelijk duidelijk te maken dat de huidige CDA-ploeg niet meer aan de raadsverkiezingen van 2006 kan meedoen. Er moeten binnen het CDA in Amsterdam (de grootste afdeling van het land) toch genoeg geschikte volksvertegenwoordigers te vinden zijn die vanuit hun Christelijke waarden en normen wel besef hebben van mijn en dijn en op een eerlijke en transparante manier politiek willen bedrijven.