De ambtenaar die 10 jaar geleden bij de afdeling Financiën op het stadhuis kwam werken begroet vandaag zijn zevende wethouder. De ambtenaar die in 1965 op Financiën was begonnen had 25 jaar later nog maar drie wethouders versleten. Hoe zit dat?
In 1965 volgde de PvdA-er Wim Polak, na drie jaar raadslidmaatschap, tussentijds de PvdA-er Van den Bergh op als wethouder Financiën. Hij kon direct aan de bak want er was een tekort van tientallen miljoenen. Na acht jaar vertrok hij naar het kabinet Den Uyl en werd daar staatssecretaris voor gemeentefinanciën. Wim Polak moeten we eeuwig dankbaar zijn voor zijn niet aflatende inzet voor sanering van de gemeentefinanciën. ( In 1977 keerde Wim terug naar Amsterdam, maar nu als burgemeester.) In 1973 volgde PvdA-er Wim Sinnige Wim Polak op. Hij zou zeven jaar blijven. Een hectische tijd in de partij en in de gemeenteraad. Hij maakte deel uit van het weinig succesvolle linkse college met PvdA, CPN, PSP en PPR dat van september 1974 tot januari 1976 de stad bestuurde. In 1980 maakte hij eerst eind februari/begin maart het weekend van de Vondelstraat mee en twee maanden later de Kroningsrellen. Dat werd hem allemaal een beetje teveel en in augustus gaf hij de pijp aan Walter Etty. Die voerde door waar Wim Sinnige mee begonnen was: het bestuurlijk stelsel. In de tien jaar dat Walter wethouder Financiën was werd er flink bezuinigd maar tevens de basis gelegd voor het lage tarievenbeleid dat Amsterdam nog steeds kent. In 1990 moest hij het politieke toneel verlaten door de enorme verkiezingsnederlaag. De PvdA ging van 21 naar 12 zetels.
In 1990 verdween het CDA uit het college en kwam de VVD er in. Vanaf dat moment leverde de VVD de wethouders Financiën. En dat zijn er in 16 jaar heel wat geweest. Het begon nog rustig met Frank de Grave die zes jaar zou blijven. Dat heeft daarna geen VVD-er hem meer nagedaan. Halverwege zijn tweede periode vertrok De Grave naar Den Haag om staatssecretaris van Sociale Zaken te worden. Hij werd opgevolgd door Edgar Peer die al wethouder Economische Zaken was en deze post verruilde voor Financiën. Dat duurde niet lang. Na de verkiezingen trad in 1998 Harry Groen aan. Ook zijn verblijf was van korte duur. In 2000 trad hij af wegens onterecht declareren. Geert Dales volgde hem op en hield het zowaar vier jaar uit. Maar ook hij vertrok halverwege een zittingsperiode en wel naar het mooie plaatsje Leeuwarden om daar burgervader te worden. Het is dan januari 2004 en we zijn toe aan de vijfde VVD-wethouder Financiën binnen 14 jaar. Dat wordt Frits Huffnagel. Zijn carrière in Amsterdam duurt ultra kort. Al in mei 2005 moet hij vertrekken wegens het als fractievoorzitter opstrijken van een extra maandelijkse vergoeding van € 1000 die hij ook nog vergeet op te geven aan de belastingen. Inmiddels heeft Frits zijn carrière voortgezet in Den Haag waar hij sinds vorige week onder andere wethouder Horeca is. De laatste VVD-er in dit rijtje is tevens de eerste vrouwelijke wethouder Financiën van Amsterdam, Laetitia Griffith. Zij is nog geen jaar wethouder geweest en keert niet terug omdat na 16 jaar en zes VVD-wethouders Financiën de PvdA in de persoon van Lodewijk Asscher de portefeuille Financiën weer op zich neemt. Hopelijk zorgt hij weer voor wat stabiliteit op Financiën.
Overigens was het in de jaren na de oorlog pas echt stabiel op Financiën, althans als je alleen kijkt naar het aantal wethouders. Van 1946 tot 1962 zwaaide de KVP-er Van Wijck er onafgebroken de scepter.